- موضوع:همایش علمی، کاربردی اقتصاد مقاومتی
- (درون زایی- برون نگری مشارکت آحاد جامعه)
- سخنران: مهندس محمد رضا نعمت زاده
- وزیر صنعت، معدن و تجارت
- زمان همایش: دی ۱۳۹۵
سیاستهای اقتصاد مقاومتی در ۲۴ بند توسط مقام معظم رهبری ابلاغ شدهاست. ایشان این سیاستها را در قالب ۵ رویکرد که عبارتند از درونزایی، مشارکت آحاد مردم، عدالتمحوری، اتکاء به آخرین دستاوردهای علمی و دانش بشریت (اقتصاد دانشبنیان) و بروننگری، مطرح فرمودهاند.
به گفته رئیسجمهور، تاکنون کسی نتوانستهاست به صاحبنظران اقتصادی در خصوص وجود اشکال در این سیاستها خرده بگیرد. استنباط این است که این سیاستها، یک سری سیاستهای منسجم و به همپیوسته در زمینه مسائل اقتصادی منطبق با شرایط حال کشورمان است و میشود گفت دستچینی است از تجارب مفید و مؤثری که ما در نزدیک به ۴ دهه بهدست آوردهایم.
در بخش درونزایی، دو بخش توجه به امکانات و تواناییهای داخلی و همچنین زایش آن و حرکت رو به جلوی آن مدنظر است. نیرویانسانی جوان، خلاق، متفکر و پویا، مهمترین سرمایه ما است.ما باید انسانهایی باشیم با اعتماد به نفس و فکور که امید به آینده داریم، دست یکدیگر را میگیریم و به عبارت «ما میتوانیم» معتقد هستیم.
باید بانکهای اطلاعاتی ایجاد شود که از طریق آن بتوانیم توانمندیهایمان را به زبان روز عرضه کنیم. همچنین تواناییهای ناشناخته را کشف کرده و آنهایی که بلااستفاده مانده را احیا کنیم. باید قبول کنیم که غیر از کشور ما، دنیایی با امکانات مختلف، سوابق فرهنگی، انسانهایی باتجربه و توانمندیهای بسیار وجود دارد. باید با دنیا تعامل برد ـ برد داشتهباشیم. دنیا را بپذیریم و ببینیم آنها چه امکاناتی دارند که به ما بدهند و ما چه امکاناتی در اختیار داریم که به آنان بدهیم.
«اقتصاد بدون نفت» به این معنا نیست که نفت صادر نکنیم بلکه به این معناست که اگر زمانی شیر نفت بسته شد، اینطور نباشد که بخش اعظم درآمد کشور از بین برود. این همان مفهوم اقتصاد مقاومتی است که میگوید باید در مقابل تکانههایی که ایجاد میشود، مقاوم باشیم .
طبق نظر مقام معظم رهبری ما باید درآمدهای صادراتی کشور را آنقدر متنوع کنیم که اگر این تکانهها پیش آمد، مشکلی برای کشور ایجاد نشود. برای این کار باید محصولی را تولید کنیم که به روز باشد، قابل رقابت در بازارهای بینالمللی باشد و بتوانیم برای آن بازاریابی کنیم. در این مسیر همکاری دانشگاه و صنعت اجتنابناپذیر است. باید پروژههای عملی و مشترک تعریف شده و مکانیزمهای این ارتباط بهدرستی تبیین شود. ما باید شرکتها و سرمایهگذاریهای بزرگ را حمایت کرده و آنها را تقویت کنیم؛ چرا که بدون آنها واحدهای کوچک صنعتیای که توان رقابت با دنیا را ندارند، دچار مشکل میشوند.
در دنیا بانکها هم کار داد و ستد و واسطهگری پولی را انجام میدهند و هم با رعایت شروطی، بنگاهداری میکنند. ما نباید دچار افراط و تفریط شویم. نه آنکه بگوییم بانکها باید همهی کارها را انجام دهند و نه آنکه بگوییم بانکها نباید در کاری دخالت کنند. هر آنچه منطق اقتصادی دارد، قابل قبول است. به اعتقاد بنده این مطلب که میگویند اقتصاد همه جای دنیا سرمایهمحور است و کشور ما بانکمحور است، نیز جای تأمل دارد. باید به آمار و ارقام توجه کرد. جایی که سرمایه زیاد است، بانک آن نیز بزرگ است. باید در کشور ما بازار سرمایه تقویت شود، اما این به آن معنا نیست که بانک را تضعیف کنیم. بیشک بدون بانک، هیچ کاری پیش نمیرود.
نیل به برنامه چشمانداز ۱۴۰۴ نیاز به یک عزم ملی دارد. این برنامه باید در ابتدا به صورت زبانی که عموم آن را متوجه شوند، درآید. همچنین باید ابهامات آن روشن شود. بیشک با ابهام نمیشود به هدف رسید. این مهم نیز نیازمند کمک به دولت است. به عنوان مثال انجمن مدیریت ایران میتواند در این راستا پروژههایی را تعریف کند و گامهای مثبتی بردارد.
